Oplosviscositeit Kunststoffen

Het bepalen van de oplosviscositeit van kunststoffen en polymeren.

Doel

De oplosviscositeit wordt gebruikt als een indicatie van het molecuulgewicht van polymeren. De resultaten worden uitgedrukt als relatieve viscositeit, inherente viscositeit of intrinsieke viscositeit. Deze test wordt gebruikt voor polymeren die geheel oplossen zonder chemische reactie of degradatie. Het is een ideale methode om batch variatie te bepalen of degradatie als gevolg van verwerking vast te stellen door verwerkte producten te vergelijken met het originele materiaal.

Algemene teststandaarden zijn:

• ISO 1628, Determination of the viscosity of polymers in dilute solution by capillary viscometers
• ASTM D1243, Test Method for Dilute Solution Viscosity of Vinyl Chloride Polymers
• ASTM D2857, Test Method for Standard Practice for Dilute Solution Viscosity of Polymers
• ASTM D4603, Test Method for Determining Inherent Viscosity of Poly(Ethylene Terephthalate) (PET) by Glass Capillary Viscometer